Unie van Links in Frankrijk
Van Front Populaire tot Gauche Plurielle.
Olivier Coudevylle
Scriptie voorgelegd aan de FACULTEIT SOCIALE
WETENSCHAPPEN
DEPARTEMENT POLITIEKE WETENSCHAPPEN
voor het behalen van de graad van
Licentiaat in de Politieke Wetenschappen.
Academiejaar: 2003-2004
Katholieke Universiteit Leuven
Promotor: Prof. Dr. F. DELMARTINO
Verslaggever: Prof. Dr. E. GERARD
| home | lijst scripties | inhoud | volgende |
DEEL I Probleemstelling
1.1. Wat betekent de term Links?
1.2. Wat betekent de term ‘Unie’? Wat betekent de term frontvorming?
3. Problemen
DEEL II Historisch overzicht van de linkse frontvorming
1. Beschrijving van het linkse landschap na Wereldoorlog I
1.1. Eenheid na Wereldoorlog I (1919)
1.2. Congres van Tours (1920)
2. Le Cartel des Gauches (1924)
3.1. Aanloop naar samenwerking
3.2. Herenigd door de angst voor de fascistische dreiging (1934)
3.3. Het ‘Comité d’organisation du rassemblement populaire’ (1935)
3.4. De beweegredenen tot samenwerking
3.5. Het gemeenschappelijk programma
3.6. De verkiezingen van mei 1936
3.7. De regering ‘Blum’
3.8. Epiloog (1938)
3.9. Beoordeling
4.1. De aanloop naar de Tweede Wereldoorlog (1939)
4.2. Oorlog en verzet (1940)
6.1. De Troisième Force
6.2. Epiloog IVde republiek
7. De Vde republiek en haar gevolgen (1958)
7.1. Opening van de PCF en halsstarrigheid van de SFIO
7.2. Het ‘Cartel des Non’ (1962)
8.1. De rol van de clubs en de ‘candidature Defferre’ (1965)
8.2. Mitterrand neemt de fakkel over (1965)
8.2.1. De hergroepering van niet-communistisch Links
8.2.2. De presidentsverkiezingen van 1965
8.2.3. De nasleep van de presidentsverkiezingen
8.2.4. De parlementsverkiezingen van 1967
8.2.5. De fusie van de FGDS
8.3. Mei ‘68
8.4. Oprichting van de nieuwe socialistische partij (1969)
9.1. Mitterrand en de nieuwe koers van de PS (1971)
9.1.1. Het congres van Epinay sur Seine
9.1.2. De nieuwe voorzitter van de PS
9.2. Het ‘programme commun’ (1972)
9.3. De parlementsverkiezingen van 1973
9.4. De presidentsverkiezingen van 1974
9.5. De ‘désunion’ (1977)
10. Gescheiden, maar deels parallelle wegen
10.1. De presidentsverkiezingen van 1981
10.2. Een snel tanende overwinning
10.3. De parlementsverkiezingen van 1986
10.4. De presidentsverkiezingen van 1988
11. Het experiment van de Gauche Plurielle
11.1. Les ‘Assises de la Transformation Sociale’ (1993)
11.2. Lionel Jospin doet mee
11.3. De reactie van de andere partijen
11.4. De inhoud van de Gauche Plurielle
11.5. De presidentsverkiezingen van 1995
11.6. De Parlementsverkiezingen van 1997
Ten uitgeleide : de presidentsverkiezingen van 2002
DEEL III Linkse frontvorming geanalyseerd
1. Anatomie van de linkse frontvorming
1.1. Structurele elementen
1.1.1. Posities- en personenverbindingen
1.1.2. Organisatorische banden
1.2. Culturele elementen
1.3. Allianties op electoraal, parlementair en regeringsniveau
1.3.1. Op electoraal niveau
1.3.2. Op parlementair niveau
1.3.3. Op gouvernementeel vlak
1.4. Krachtverhoudingen binnen de linkse frontvorming
2.1. Frontvorming als resultaat van grondwet van de Vde republiek.
2.1.1. De presidentsverkiezingen als leidende factor
2.1.1.1. De hergroepering van Links
2.1.1.2. De keuze voor de linkse frontvorming
A. De hergroepering van niet-communistisch Links als prealabel voor linkse frontvorming
B. De poging van de FGDS
C. Het verdere verloop van de hergroepering
2.1.1.3. De vereiste een eigen presidentskandidaat naar voor te schuiven
2.1.2. De bipolarisatie van het Franse politieke spectrum
2.2. De opkomst bij verkiezingen
2.2.1. Het mythische karakter van de linkse frontvorming en de
gevolgen voor de opkomst
2.2.2. Analyse van de opkomst
3. Versterkende en remmende factoren
3.1. Versterkende factoren
3.1.1. Het leiderschap
3.1.2. Het kiesstelsel
3.1.3. Het gemeenschappelijk programma
3.1.4. De electorale toestand
3.1.5. De geschiedenis van de samenwerking
3.1.6. De strategische motieven van de partners
3.1.6.1. De communisten
3.1.6.2. De socialisten
3.1.7. De gezamenlijke oppositie ten opzichte van bepaalde onderwerpen of personen
3.2. Remmende factoren
3.2.1. De sterkte van het centrum
3.2.2. De internationale context
3.2.3. Het niveau van verdeeldheid Links en niet-communistisch Links
3.2.4. De relatieve sterkte van de partners
3.2.5. Het niveau van ideologische convergentie
3.2.6. De uitstraling en voorwaarden van andere mogelijkheden
3.2.6.1. Linkse frontvorming vs. Tripartisme
3.2.6.2. Linkse frontvorming vs. Troisième Force
| home | lijst scripties | inhoud | volgende |